Met de nieuwe Erfgoedwet komt er voor het eerst een wettelijke regeling die betrekking heeft op de onttrekking van kunst aan het openbaar bezit. De al bestaande regeling voor particulier kunstbezit wordt daarin met enkele aanpassingen voortgezet. Deze laatste is, behoudens enkele punten van kritiek, nog steeds toekomstbestendig en effectief. Voor wat betreft de bescherming van het openbaar kunstbezit is de Erfgoedwet een belangrijke stap voorwaarts, zij het dat de regeling nog aanscherping kan gebruiken.

De grote toestroom van vluchtelingen brengt de regeringspartijen ertoe plannen te maken om de rechten op huisvesting van deze groep te versoberen. De VVD wil ook het recht op sociale zekerheid inperken. Wat kan en mag er op dat gebied internationaal- en Europeesrechtelijk? Er zijn drie varianten te ontwaren waarin versobering mogelijk lijkt; alle drie zijn echter meer of minder problematisch. En dan rest nog de meer fundamentele vraag of wij inderdaad wel toe moeten naar een andere benadering over de bescherming van vluchtelingen.

Nu Kamerlid Joost Taverne naar eigen zeggen een warm voorstander is van een constitutionele dialoog tussen rechter en wetgever zou hij er goed aan doen zijn rijkswetsvoorstel inzake de wijziging van artikel 94 Grondwet in te trekken.