In dit artikel wordt gereflecteerd op de belangrijkste uitkomsten van evaluaties van de pilot Dreigingsmanagement. Deze pilot liep in de periode 2011-2013 en was opgezet om dreigingen door solistische dreigers in de richting van personen binnen het Rijksdomein, in het bijzonder de leden van het Koninklijk Huis en de minister-president, tijdig te detecteren, de risico’s daarvan in te schatten en voor de dreiger een persoonsgerichte op zorg toegesneden aanpak te ontwikkelen. Het doel van dit artikel is om meer licht te werpen op het onderliggende probleem van de solistische dreigers, als ook op de belangrijkste uitdagingen en dilemma’s waarmee ‘wit’ en ‘blauw’ bij de aanpak van dat probleem worden geconfronteerd.

Wat is de relatie van de openbare orde van de Europese Unie en die van de lidstaten in het internationaal privaatrecht? Daarover handelt deze bijdrage. Meer in het bijzonder gaat het over de rol van de beide openbare ordes in de sfeer van de erkenning en tenuitvoerlegging van vonnissen afkomstig uit andere lidstaten van de EU. En over wat te doen als er geen verplichting bestaat om het Europese Hof om een prejudiciële beslissing te vragen omdat er een acte clair of éclairé aanwezig is, maar een nationale rechter desalniettemin zijn eigen gang gaat. Een constitutionele kwestie.

Rechtsmiddelen bieden kansen op herstel van fouten in de rechtspraak. De verdachte kan in het geheel van een strafrechtelijke procedure zijn standpunten en verweren voorleggen aan de rechter-commissaris, raadkamers en zittingsrechters in rechtbank en gerechtshof en verder aan de Hoge Raad. Het stelsel van rechtsmiddelen in formele zin heeft een gesloten karakter. Maar in materiële zin vertoont het stelsel lekkages. De vraag dringt zich dan ook op of die kant van het stelsel wel gehandhaafd moet blijven.