Na de uitbraak van het coronavirus moest er overal ter wereld razendsnel gehandeld worden. In Nederland gebeurde dat via de veiligheidsregio, die opeens voor een enorme opgave kwam te staan. De veiligheidsregio moest enerzijds het landelijke beleid simpelweg ‘uitvoeren’, maar moest anderzijds ook allerlei vragen zelf beantwoorden. Daarbij moesten de veiligheidsregio’s roeien met de riemen die ze hadden. Dat leidde op een aantal punten tot grote differentiatie tussen verschillende veiligheidsregio’s. Die verschillen werden op sterk uiteenlopende gronden gemotiveerd, waarbij zowel de effectieve aanpak van het virus als een bredere afweging van de volksgezondheid tegen andere belangen een rol speelden. De motiveringen legden daarmee bloot dat het optreden van de veiligheidsregio bestond uit een combinatie van verlengd lokaal bestuur en een gedeconcentreerde bevelsstructuur.

[verder lezen in NAVIGATOR]

De staatspraktijk inzake de niet-toepasselijkheid van functionele immuniteit in de context van internationale misdrijven is relatief beperkt. Dit heeft de Rechtbank Den Haag ertoe doen besluiten dat er geen gewoonterechtelijke regel inzake niet-toepasselijkheid bestaat. Toch valt er veel te zeggen voor een dergelijke regel, met name in het licht van de ambitie van de internationale gemeenschap om straffeloosheid voor de meest ernstige misdrijven een halt toe te roepen. Daarom zijn zowel de VN-Commissie voor Internationaal Recht als de Nederlandse regering wel voorstander van deze regel.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Wat als een afgestrafte terrorist nog steeds gevaarlijk blijkt te zijn? Moeten we denken in de richting van een speciale tbs voor terroristen? Dat lijkt geen oplossing voor het onderliggende probleem. Beschreven wordt hoe de strafdoelen speciale preventie en resocialisatie riskeren onderbelicht te blijven op het moment dat zulk veiligheidsdenken de overhand neemt, met als risico dat na bestraffing het probleem blijft bestaan. Er moet veel meer ingezet worden op de tijd dat een gedetineerde binnen zit, want daar valt de winst te halen.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Onlangs is een wetsvoorstel ingediend dat beoogt in het buitenland wonende Nederlanders middels stemrecht invloed te geven op de samenstelling van de Eerste Kamer. De regering acht de huidige situatie ‘onevenwichtig’, nu niet-ingezetenen wel kunnen stemmen voor de Tweede Kamer en het Europees Parlement maar niet voor de Eerste Kamer. In dit artikel wordt betoogd dat het afnemen van het kiesrecht voor de Tweede Kamer van niet-ingezeten Nederlanders, het meeste in overeenstemming is met de grondslagen van het kiesrecht. Daarbij kan een overgangstermijn van vier jaar worden gehanteerd, waarbinnen geëmigreerde Nederlanders hun stemrecht niet verliezen.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Reacties op ‘De (on)ethische advocaat – over de balans tussen cliënt en maatschappij’ van Bas van Zelst (NJB 2020/964, afl. 16, p. 1145-1150) en een naschrift van de auteur.

[verder lezen in NAVIGATOR]