Uit het jurisprudentieonderzoek in de periode 2019-2023 blijkt dat de verschillen in zaken van uitbuiting voor komen in alle opeenvolgende fasen van het proces van een uitspraak: zowel in het toetsingskader en de beoordeling, als in de strafoplegging. Het blijkt bijvoorbeeld dat rechters verschillende toetsingskaders en criteria hanteren voor de beoordeling van feiten. Verder blijkt dat er maar in beperkte mate sprake is van rechtsvorming en rechtsontwikkeling bij de verdere invulling van art. 273f Sr. De Nationaal Rapporteur adviseert:

• de Rechtspraak een structuur in te richten waarmee de rechtbanken en de gerechtshoven relevante informatie en inzichten over mensenhandelzaken kunnen borgen en delen, zowel onderling als tussen de rechtbanken en gerechtshoven. Een belangrijke rol hierbij lijkt weggelegd voor de juridisch adviseurs van de gerechten. Zij dienen in de gelegenheid te worden gesteld om deze kennis te vergaren en die met elkaar, over de grenzen van de gerechten heen, te delen;
• de rechters die mensenhandelzaken behandelen om aan de hand van een toetsingskader in een uitspraak inzichtelijk te maken welke stappen zijn genomen om tot een beslissing te komen. Bij voorkeur gebruiken zij hierbij een vaste set aan criteria, bijvoorbeeld de Chinese horeca-criteria bij het bestanddeel uitbuiting;
• rechters om bij de selectie en waardering van de feiten in een mensenhandelzaak de arresten van de Hoge Raad en de (vaak uitgebreide) conclusies van de A-G te gebruiken, vooral ook daar waar de Hoge Raad art. 81 lid 1 Wet RO heeft toegepast. Dit vraagt om een zekere mate van creativiteit en professionele nieuwsgierigheid.

Door inzicht ontwikkelen, jurisprudentieonderzoek mensenhandel 2019 - 2023

Bron: www.nationaalrapporteur.nl