Volgens de net opgerichte VMA stuit de ontwikkeling van het collectief actierecht op weerstand. Massaclaims staan steeds meer in the spotlight, waarbij de aandacht gevestigd wordt op vermeende ongewenste neveneffecten, zoals overbelasting van het rechtssysteem, onzuivere commerciële motieven of een gebrek aan regulering van belangenbehartigers. De VMA spreekt van een lobby die vooral wordt gevoed door (vertegenwoordigers van) grote corporates en werkgeversorganisaties en zijn de zorgen over de wet doorgaans niet gebaseerd op empirische gegevens.

Stroom massaclaims en voortslepende zaken

Het FD schrijft dat sinds de invoering van de nieuwe claimwet in 2020 er een nieuwe stroom claims op gang leek te komen. Een reeks aan stichtingen bond onder meer al de strijd aan met grote techbedrijven als Amazon, TikTok, Google, X Corp., Oracle en Salesforce over het schenden van de privacyregels en het stiekem doorverkopen van persoonsgegevens. Daarnaast is een groep vrouwen met lekkende borstimplantaten van fabrikant Allergan naar de rechter gestapt en lopen er ook nog procedures van beleggers tegen Airbus, waar een omkoopschandaal een flinke koersdaling tot gevolg had. Ook een bekende zaak is een claim tegen de overheid en de GGD, die gevoelige data lekte in de coronaperiode, omdat callcentermedewerkers daar tijdens de grote vaccinatieoperatie toegang toe hadden en gegevens zelfs doorverkochten. Rode draad in al deze zaken: ze slepen zich voort, vooralsnog zonder zichtbaar resultaat. Een van de belangrijkste redenen die de VMA aanvoert, is dat de wet veel mogelijkheden biedt verweren op te blijven werpen, over vaak minder belangrijke details. En als er vooralsnog weinig tot geen massaschadeclaims worden toegewezen, voelen bedrijven zich vrijer de randen op te zoeken.

Bronnen: www.fd.nl en www.massaschadeadvocaten.nl