Een natuurlijke persoon die een hypothecaire kredietovereenkomst sluit om de aankoop van één enkele woning te financieren, teneinde deze te verhuren, valt onder het begrip ‘consument’. Dat is het antwoord van het HvJ EU op een prejudiciële vraag van een Poolse rechter in een uitspraak van 24 oktober 2024.
In de zaak draait het om de vraag of een natuurlijke persoon die een hypothecair krediet afsluit voor de aankoop van een woning om deze te verhuren, als consument kan worden beschouwd onder de Europese richtlijn betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten. In 2008 sluiten verzoekers een hypothecaire kredietovereenkomst met een bank voor de aankoop van een woning in Warschau. De lening is gekoppeld aan de Zwitserse frank, en de woning is bedoeld voor verhuur. De huurinkomsten zijn voornamelijk bedoeld om de lening af te lossen. De betrokkenen hebben geen andere vastgoedactiviteiten en beschouwen de aankoop als een investering.
Oordeel HvJ EU
Het HvJ EU buigt zich over de vraag of de betrokkenen als consumenten kunnen worden aangemerkt volgens de richtlijn. Het Hof benadrukt dat het begrip ‘consument’ ruim moet worden geïnterpreteerd om consumenten te beschermen tegen oneerlijke bedingen. De richtlijn definieert een consument als een natuurlijke persoon die handelt voor doeleinden buiten zijn bedrijfs- of beroepsactiviteit. Het Hof stelt dat zelfs als een persoon inkomsten genereert uit de verhuur van een woning, dit niet automatisch betekent dat hij als ondernemer handelt. Het gaat erom of de persoon bij het aangaan van de kredietovereenkomst handelde voor privédoeleinden. Het Hof concludeert dat het enkele streven naar financiële voordelen niet voldoende is om de status van consument te verliezen. Volgens het Hof streefden verzoekers met het sluiten van de hypothecaire kredietovereenkomst geen beroepsmatig doel na, maar wilden zij alleen hun privévermogen consolideren. Art. 2, onder b), van richtlijn betreffende oneerlijke bedingen in consumentenovereenkomsten moet aldus worden uitgelegd dat een natuurlijke persoon die een hypothecaire kredietovereenkomst sluit om de aankoop van één enkele woning te financieren, teneinde die onder bezwarende titel te verhuren, onder het begrip ‘consument’ in de zin van deze bepaling valt wanneer hij handelt voor doeleinden buiten zijn bedrijfs‑ of beroepsactiviteit. Het enkele feit dat deze natuurlijke persoon inkomsten uit het beheer van dit onroerend goed tracht te verkrijgen, kan er op zich niet toe leiden dat hij niet langer onder het begrip ‘consument’ in de zin van die bepaling valt.
Bron: www.ecer.minbuza.nl