Het kabinet lijkt vast te houden aan zijn voornemen om staatsnoodrecht te gebruiken om een door een deel van de bevolking ervaren ‘asielcrisis’ te beteugelen. In deze bijdrage wordt verkend op welke manier het kabinet dit precies wil inzetten, en uiteen gezet waarom dit vanuit staatsnoodrechtelijk perspectief niet door de beugel kan. Hoewel er goede redenen zijn om aan te nemen dat de voorgenomen toepassing van het staatsnoodrecht in strijd is met het Europese recht en internationale verdragen, wordt dit aspect buiten beschouwing gelaten nu deze toepassing van staatsnoodrecht reeds gelet op het nationale recht geen doorgang kan vinden. Het staatsnoodrecht is een laatste redmiddel en het is onvoldoende duidelijk waarom de problemen rondom asielmigratie niet op een andere manier aangepakt kunnen worden.

[verder lezen in InView]

Tien jaar geleden werd de Nederlandse voorlopigehechtenispraktijk door drie Rotterdamse strafrechters omschreven als ‘een efficiënte koekjesfabriek!’. Dat oordeel veroorzaakte enige beroering in strafrechtelijk Nederland. Na een korte storm viel de praktijk alweer snel in de luwte. Ruim een decennium verder is het tijd om vanuit Rotterdam opnieuw te kijken naar de voorlopigehechtenispraktijk en in deze bijdrage de zittingsagenda te ontmaskeren als systemische grond van de voorlopige hechtenis.

[verder lezen in InView]

Israël gaf er de eerste drie weken na 7 oktober 2023 al blijk van het oorlogsrecht bij het grofvuil te hebben gezet. Het zou onze regering hebben gesierd een positie in te nemen die meer in lijn is met het recht.

[verder lezen in InView]

Een paar maanden geleden kon Nederland via hoorzittingen kennismaken met de kandidaat-bewindspersonen van het inmiddels gevormde kabinet-Schoof. Meer openheid over de kabinetsformatie was het doel van deze hoorzittingen. Die openheid zat vooral in de openbaarheid van de zitting. Maar belangrijker, aan de positie van de Tweede Kamer voegt de hoorzitting niets toe.

[verder lezen in InView]