In november 2019 oordeelde het Hof Den Haag in spoedappel dat de Staat niet gehouden is zich in te spannen om Nederlandse kinderen in Syrische kampen naar Nederland te halen. Het arrest van het hof roept op belangrijke onderdelen vragen op vanuit het perspectief van het geldend internationaal en Europees recht. Is het werkelijk aannemelijk dat repatriëring uit Syrische kampen te gevaarlijk is voor daarbij te betrekken overheidsdienaren? En hoe lijdelijk of actief hoort de Nederlandse rechter zich eigenlijk op te stellen als de naleving van mensenrechten afhankelijk is van een rechterlijke interventie?

[verder lezen in NAVIGATOR]

Te makkelijk worden stellingen ingenomen over de toelaatbaarheid van advocatuurlijk handelen of nalaten, zonder dat acht wordt geslagen op de rol die advocaten spelen in de rechtsbedeling. De advocaat verdedigt de belangen van de cliënt. Daarbij maakt de advocaat gebruik van zijn privileges. Die heeft hij niet voor zichzelf, maar ten behoeve van de goede rechtsbedeling. Die privileges bieden tegenwicht aan de privileges en bevoegdheden van de (vele) andere actoren in die rechtsbedeling. Het is onjuist de privileges van de advocaat te koppelen aan een verplichting maatschappelijke belangen te behartigen. Dat een advocaat het belang van de cliënt verdedigt is omwille van de goede rechtsbedeling. Dat is het maatschappelijk belang dat advocaten dienen.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Ouderen het kiesrecht ontnemen, of het gewicht van hun stem verminderen, kan binnen de democratische rechtsstaat nimmer de oplossing zijn voor maatschappelijke langetermijnproblemen, zoals de klimaatcrisis. Het algemeen kiesrecht, zoals dit gewaarborgd wordt binnen de rechtsstaat, legitimeert immers onze wet- en regelgeving en het bestuur. Daarnaast fundeert dit recht het probleemoplossend vermogen van onze democratie. Tot slot verzet het liberale mensbeeld, dat ten grondslag ligt aan de huidige democratische rechtsstaat, zich ertegen dat mensen worden teruggebracht tot een groep.

[verder lezen in NAVIGATOR]