Veel consumentenbeleid is van oudsher gebaseerd op de uitgangspunten van de rationele keuzetheorie. Binnen deze theorie wegen consumenten de voor- en nadelen van de hun ter beschikking staande opties af om tot een keuze te komen die het beste aansluit bij hun preferenties. Inmiddels hebben gedragswetenschappelijke inzichten de uitgangspunten van deze theorie aan het wankelen gebracht door systematische afwijkingen in het beslissingsproces aan te tonen. Beleidsmakers pogen deze inzichten de laatste decennia steeds meer in hun beleid te verwerken. Zo ook de Europese wetgever. Zij zegt zich in toenemende mate rekenschap te geven van gedragswetenschappelijke inzichten bij de vorming van nieuw consumentenbeleid. Om te bezien of er gesproken kan worden van een consistentie in dit beleidsvoornemen heb ik twee casestudies uitgevoerd. De eerste casestudie concentreert zich op het verbod op het gebruik van de ‘pre-ticked box’, de tweede op kredietwetgeving binnen het consumentenrecht. Er wordt stilgestaan bij de aanleiding, de doelstelling en de doelbereiking (inclusief eventuele neveneffecten) van de onderzochte regelgeving. Daarnaast wordt onderzocht in hoeverre er rekening is gehouden met gedragswetenschappelijke inzichten in de (totstandkoming van de) regelgeving. Met de uitkomsten van mijn onderzoek hoop ik bij te dragen aan een bestendiger toekomstvisie in de vorm van consistenter consumentenbeleid.