In dit artikel betogen de auteurs dat het dogma waarin het strafrecht en (in mindere mate) het civiel recht als vangnet fungeren bij de bescherming van de fysieke leefomgeving verlaten moet worden. Het nadeel van dat systeem is namelijk dat ook bij grove gevallen van milieuverstoring, zelfs met concreet gevaar voor de menselijke gezondheid als gevolg, rechtsbescherming onder druk staat. Bepleit wordt om meer in te zetten op de autonomie van het privaat- en strafrecht, waardoor het mogelijk wordt in gevallen van ernstige milieuvervuiling publieke regulering aan te vullen en in sommige gevallen zelfs te ‘overrulen’. Dat pleidooi heeft de nodige implicaties voor de aansprakelijkheidsrechtelijke en strafrechtelijke beoordeling en leidt tot verscheidene vervolgvragen en uitdagingen.

[verder lezen in NAVIGATOR]

De coronacrisis heeft pijnlijk duidelijk gemaakt dat het noodrecht voor crises met een nationale impact niet of nauwelijks functioneert. Bij de op handen zijnde herziening van het klassieke staatsnoodrecht en het nationale crisisrecht is het wellicht wijs om niet meteen te beginnen met het opwarmen van de oude prak. We kunnen ons misschien beter richten op een herziening van het obsolete, ondoorzichtige en onwerkbare huidige systeem, waarbij we ons laten inspireren door het gemeentelijk noodrecht. Dat doet namelijk al sinds 1851 tot op de dag van vandaag bijzonder effectief dienst in de rampenbestrijding en crisisbeheersing.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Het Europese Hof van Justitie heeft op 16 februari 2022 in de door Polen en Hongarije aangespannen zaken beslist dat voor het conditionaliteitsregime van EU Verordening 2020/92 voldoende grondslag bestaat in het EU-verdrag. Ook heeft het bepaald welke procedurevoorschriften daarbij moeten worden nageleefd. Het is een richtinggevend arrest maar het zal voor een effectieve bescherming van een onafhankelijke rechtspraak in Polen nog (te) lang duren voordat dit mechanisme feitelijk echt uitwerking heeft. Dat wordt niet anders na de aankondiging van de EU Commissie van 5 april 2022 dat zij op basis van deze verordening een procedure gaat starten tegen Hongarije.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Teun Struycken sr. betoogt in NJB 2022/356 dat de Nederlandse rechter zich niet moet inlaten met het toetsen van arbitrale vonnissen die zijn gewezen op basis van investeringsverdragen. De bijdrage van Struycken is prikkelend, maar naar onze mening niet overtuigend. Een korte reactie.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Max van Leyenhorst en Wouter de Clerck hebben kennisgenomen van mijn artikel. Dat verheugt me, maar zij hebben mij niet overtuigd. Zij bevestigen op het punt van bevoegdheid van de Nederlandse rechter inzake arbitrage de Haagse uitspraken waarbij ik juist een vraagteken heb gezet.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Mensen zijn zich nog weinig bewust van wat de implicaties van overlijden zijn voor het digitale bezit dat ze nalaten, terwijl iedereen hier steeds meer van heeft. Opvattingen verschillen over de mate waarin erfgenamen toegang moeten krijgen; er is nog weinig bekend over (veranderende) maatschappelijke opvattingen daarover. Omdat digitale communicatie geregeerd wordt door standaardovereenkomsten met aanbieders van informatiediensten, wordt ook de positie van erfgenamen daar primair door bepaald. Tegelijkertijd hebben veel aanbieders nog geen doordacht ‘overlijdensbeleid’ en daarbij passende voorwaarden en tools. Het lijkt tijd dat de (Europese) wetgever daar wat aan gaat veranderen. Om op kortere termijn te zorgen voor meer rechtszekerheid, zou de Nederlandse wetgever in ieder geval enkele specifieke plichten en rechten uit de AVG van toepassing kunnen verklaren op de persoonsgegevens van overleden gebruikers van informatiediensten.

[verder lezen in NAVIGATOR]

De Yukos Awards zijn niet gelijk te stellen met privaatrechtelijke arbitrale vonnissen. De Awards zijn gewezen door een volkenrechtelijk scheidsgerecht, dat het verdrag en ‘applicable rules and principles of international law’ heeft toe te passen, en zijn ‘final’, nu er geen verdragsvoorziening is voor vernietiging of appel. Het is dus niet aan Haagse rechters zich bevoegd te verklaren inzake een vordering tot vernietiging van de Awards.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Dit artikel behandelt de juridische mogelijkheden en grenzen om via een voedselzaak bij de Nederlandse rechter de Nederlandse overheid te bewegen tot verandering van het huidige vrijblijvende voedingspreventiebeleid. Daartoe worden de volgende vragen beantwoord: in welke mate vormt de Urgenda-procedure een leidraad voor aansprakelijkheid van de Nederlandse staat op het gebied van voeding? Welk juridisch kader is opportuun voor een voedselzaak tegen de overheid? In hoeverre bestaan er (juridische) begrenzingen die staatsaansprakelijkheid bemoeilijken? Daaraan voorafgaand wordt met zevenmijlslaarzen het overgewichtsprobleem uiteengezet dat aanleiding geeft tot de onderzoeksvragen.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Op 14 april 2021 pleegde een undercoveragent zelfmoord. De rol die hij speelde gedurende het undercovertraject was onder zijn huid gaan zitten. Naar aanleiding van dit tragische voorval is de Commissie Brouwer ingesteld om de feiten en omstandigheden rondom het overlijden te onderzoeken. De Commissie kwam tot een aantal zorgwekkende conclusies. Zo ontbrak het de organisatie aan professionaliteit en werden belangrijke operationele besluiten vanuit een te beperkte oriëntatie en op een te laag hiërarchisch niveau genomen. Maar hoe zit het eigenlijk met de controle op het inzetten van undercoverbevoegdheden en meer specifiek op de bevoegdheid tot infiltratie? Is de huidige wijze van opereren met voldoende (onafhankelijke) waarborgen omkleed of is versterking hiervan noodzakelijk?

[verder lezen in NAVIGATOR]