Met de toenemende betrokkenheid van mensen bij andere dieren wordt de vraag steeds interessanter hoe dit engagement haar weerslag zou kunnen vinden in de structuren van de moderne democratische rechtsstaat. Terwijl men in Nederland voorlopig voldaan achterover lijkt te leunen na de civielrechtelijke erkenning dat dieren ‘geen zaken’ zijn, zijn de ontwikkelingen op het gebied van dierenrecht in het buitenland in volle gang. Zo kennen verscheidene constituties van Europese landen inmiddels een bepaling die de zorg voor dieren tot een verantwoordelijkheid van de staat verklaart. In deze bijdrage wordt onderzocht of deze optie ook voor Nederland interessant zou kunnen zijn. Is het wenselijk dieren via een staatsdoelstelling in de Grondwet een plek in de constitutionele structuren van de Nederlandse staat te bieden?

Lees het hele artikel in Navigator.

Dit artikel gaat over verschillende perspectieven op het huidige systeem van conflictoplossing en de waarde van mediationwetgeving voor een verbetering daarvan. Na een gezamenlijke inleiding waarin ze de hoofdlijnen schetsen van de ontwikkelingen van wetgeving op het gebied van mediation geven de auteurs ieder hun eigen opinie. Vervolgens verwoorden zij hun gezamenlijk gedragen aanbevelingen onder andere waar het mediationwetgeving betreft.

Lees het hele artikel in Navigator.

Doordat Frankrijk recent als tiende lidstaat van de Raad van Europa het Zestiende Protocol bij het EVRM heeft geratificeerd, zal het protocol op 1 augustus 2018 in werking treden. Nederland heeft het protocol, dat het mogelijk maakt om ‘advisory opinions’ te vragen aan het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, nog niet geratificeerd, maar heeft zich bij de totstandkoming actief opgesteld. Ratificatie is nabij: het goedkeuringswetsvoorstel ligt thans bij de Eerste Kamer. In deze bijdrage wordt de betekenis van het Zestiende Protocol in kaart gebracht met bijzondere aandacht voor strafrechtelijke kwesties.

Lees het hele artikel in Navigator.

In de jaren zestig waren er de Russell-tribunalen, in de eerste plaats tegen de VS, om de Vietnamoorlog aan de kaak te stellen. Dat was een initiatief van Bertrand Russell en Jean-Paul Sartre. De vorm was die van een rechtszaak, met een aanklager, een dagvaarding en een juridische kwalificatie van de feiten, doorgaans in termen van het internationaal (straf)recht. En er waren veel getuigen die hun ervaringen met de verdachte staat uitdroegen. Het oordeel kwam van een internationaal tribunaal van gerespecteerde juristen en intellectuelen gelieerd aan ngo’s op het gebied van de vrede en mensenrechten en het betrof doorgaans een veroordeling bij verstek, want staten plegen zich voor zo’n niet-officieel forum niet te verdedigen, hoewel daartoe nadrukkelijk uitgenodigd. Deze tribunalen waren vanzelfsprekend vooral op de publieke opinie gericht, politieke mobilisatie was het doel.

Lees het hele artikel in Navigator.