Het consultatievoorstel van minister Blok voor een Wet kwaliteitsborging in de bouw is op een aantal publiek- en privaatrechtelijke initiatieven nog onvoldragen. Ten eerste is discutabel of het overhevelen van kwaliteitsborging van gemeenten naar private instellingen zal leiden tot een effectievere borging van constructieve veiligheid tegen minder kosten. Ten tweede is nog onvoldoende naar alternatieve opties gekeken. Bovendien staat niet vast dat de voorgestelde verruiming van de aansprakelijkheid van de aannemer zal bijdragen aan een betere bouwkwaliteit. Voornaamste kritiekpunt is dat het private deel van het consultatievoorstel niet bouwbreed is, terwijl het kwaliteitsprobleem dat wel is.

De traditionele civiel-effecteisen en de traditionele bestudering van het recht vanuit het eigen rechtsstelsel staan in de weg aan het opleiden van ‘competente rebellen’ zoals de Minister van OCW die in haar visiebrief internationalisering voor ogen heeft. Door het omvormen van de civiel-effecteisen naar een meer omvattende competentiecatalogus en bestuderen van universele vragen in plaats van nationaalrechtelijke antwoorden kunnen ook de rechtenfaculteiten ‘competente rebellen’ afleveren.

Europese en Nederlandse wet- en regelgeving laat er geen twijfel over bestaan: vrouwen mogen geen nadeel ondervinden van hun zwangerschap. Toch komt zwangerschapsdiscriminatie nog regelmatig voor. Uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens blijkt dat bijna de helft van de werkende vrouwen die zwanger zijn geweest, daarmee te maken heeft gehad. Ook binnen het onderwijs komt zwangerschapsdiscriminatie nog steeds voor. Maar niet alleen werkgevers en onderwijsinstellingen gaan geregeld in de fout, zelfs de rechter is het spoor soms bijster. Zo vond de Rechtbank Overijssel dat de Minister

Met enige regelmaat bereiken geschillen over proceskostenvergoedingen de hoogste bestuursrechters. De vraag wanneer men kan spreken van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand waarvan de kosten in aanmerking komen voor vergoeding, is nog niet eenduidig beantwoord. Het daarbij spelende ‘scholingsvereiste’ wordt niet door alle bestuursrechters even strikt toegepast. Is het niet eens tijd dit recht te trekken?