Het Europees Parlement is al jaren een ‘snoepwinkel’ voor politici van kwade wil waar zij zich schuldig kunnen maken aan belangenverstrengeling, corruptie en financiële malversaties. Het Qatar-corruptieschandaal is hopelijk een wake-up call om nu eindelijk eens doortastend op te treden en een daadkrachtig integriteitsbeleid vorm te geven. In het navolgende wordt nader ingegaan op de vraag welke maatregelen het EP daartoe het beste kan treffen. Eerst wordt daarbij aandacht besteed aan enkele recente hervormingsvoorstellen die gedaan zijn na het uitbreken van de Qatar-affaire. Daarna wordt de balans opgemaakt, en mede aan de hand van ervaringen in andere westerse parlementen bekeken welke maatregelen de voorkeur verdienen.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Recentelijk is het wetsvoorstel Plan van aanpak witwassen naar de Tweede Kamer gestuurd. Op een eerdere versie was stevige kritiek geuit door de Afdeling advisering van State en de Autoriteit Persoonsgegevens. Het wetsvoorstel is daarop aangepast. Het nieuwe voorstel leidde wederom tot kritiek en maatschappelijke discussie. Zo wordt het inmiddels al de ‘bancaire sleepwet’ genoemd. In dit artikel wordt het nieuwe voorstel onder de loep gelegd en met name beschouwd in de privacyrechtelijke context en tegen de achtergrond van de eerder geuite kritiek.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Procesafspraken zouden niet moeten worden gemaakt met verdachten met een licht verstandelijke beperking. Bij deze verdachten is het zeer moeilijk te toetsen of de verdachte daadwerkelijk begrijpt en overziet wat de inhoud en gevolgen zijn van de procesafspraak. Omdat met een procesafspraak afstand kan worden gedaan van fundamentele procesrechten zoals het recht op het indienen van hoger beroep of het indienen van onderzoekswensen, zijn de risico’s op aantasting van de eerlijkheid van het proces groot.

[verder lezen in NAVIGATOR]

De wijziging van de Wet Huis voor klokkenluiders ter implementatie van de Klokkenluidersrichtlijn is op 18 februari 2023 in werking getreden. Een aanvullende wetswijziging naar aanleiding van de evaluatie van de wet is aangekondigd. Om tot die aanvullende wetswijziging en daarmee een geheel herziene wet te komen, verdient het aanbeveling om tijdens een werkconferentie met praktijkbeoefenaren, beleidsambtenaren en wetgevingsjuristen de uiteenlopende ervaringen en opvattingen te bespreken om op grond daarvan tot gemeenschappelijke conclusies te komen ten behoeve van de gewenste wetsherziening.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Er is sprake van een tendens in Nederland waarin ZBO’s zoals het Centraal Bureau voor de Statistiek, Staatsbosbeheer en de Kamer van Koophandel eigen inkomsten genereren uit commerciële initiatieven. De Wet Markt en Overheid (WM&O) heeft als doel een gelijk speelveld te bewaken wanneer publieke en private organisaties concurreren. Nu blijkt echter dat wanneer bedrijven handhavingsverzoeken indienen bij de Autoriteit Consument & Markt (ACM) vanwege vermeende marktverstoring door ZBO’s, zowel de ACM als de rechter in beroep de WM&O niet van toepassing verklaren op de activiteiten van de ZBO. Hierbij baseren ACM en rechter zich op jurisprudentie in het EU-mededingingsrecht. Dit artikel onderzoekt hoe deze situatie is ontstaan, wat de gevolgen hiervan zijn en in hoeverre maatregelen noodzakelijk zijn.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Onder de Wet afhandeling massaschade in collectieve actie (2019) en de Wet collectieve afwikkeling massaschade (2005) is het mogelijk buitenlandse benadeelden op een opt-out basis mee te nemen. In het verleden heeft het Hof Amsterdam bij collectieve schikkingen ruimhartig van die mogelijkheid gebruik gemaakt. Met de komst van de nieuwe Europese Richtlijn 2020/1828 representatieve vorderingen van consumenten is het op een opt-out basis meenemen van buitenlandse benadeelden minder vanzelfsprekend. Aan de hand van welke criteria kan het wel of niet meenemen van buitenlandse benadeelden op een opt-out basis worden getoetst? Dit artikel inventariseert gevalstypen van collectieve procedures die voor de beantwoording van die vraag leidend kunnen zijn.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Online-rechtspraak, waarin voorlichting, bemiddeling en geschilbeslechting in één procedure zijn ondergebracht, geniet de laatste jaren grote belangstelling. Deze vorm van rechtspraak kan in de nabije toekomst potentieel een groot aantal zaken omvatten. Met dit artikel willen de auteurs bijdragen aan het debat over de mogelijkheden en wenselijkheid van online-rechtspraak door inzicht te geven in (de totstandkoming van) de procedure bij het Canadese Civil Resolution Tribunal en door een kritische beschouwing te geven over de positionering van de rechter in die procedure. Is deze slechts de knopendoorhakker die pas in beeld komt als partijen er niet zelf uitkomen of kan deze ook een rol spelen bij het begeleiden van partijen naar een minnelijke regeling? De auteurs menen dat voor die laatste rol sterke argumenten zijn. Bepleit wordt dat ook nadrukkelijk gekeken moet worden naar de conflictoplossende taken van de rechter binnen deze procedure.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Het Huis voor Klokkenluiders waardeert eerdere bijdragen in dit blad aan de discussie over de lopende wetgevingstrajecten en voorstellen voor het verbeteren van de ondersteuning van klokkenluiders. Op sommige onderdelen blijkt echter het beeld van de manier van werken van het Huis gedateerd of onjuist te zijn. Met deze bijdrage hoopt de auteur enig inzicht te geven in het functioneren van het Huis in de hedendaagse praktijk. Hopelijk is dat behulpzaam bij het debat dat in de Tweede Kamer en ook elders in de komende periode gevoerd zal moeten worden.

[verder lezen in NAVIGATOR]