Minister Wiebes heeft op 31 januari jl. een nieuw protocol uitgevaardigd voor de afwikkeling van schade in het Groninger aardbevingsdossier. Het protocol kan op brede steun rekenen en zal op 19 maart 2018, bijna een jaar nadat de NAM uit de schadeafwikkeling is gestapt, in werking treden. Het heeft twee duidelijke doelstellingen: het moet leiden tot als rechtvaardig ervaren uitkomsten en de afhandeling van schade moet voortvarend(er) plaatsvinden. In deze bijdrage wordt het protocol onderworpen aan een analyse. Met welke doelstellingen werd het protocol in het leven geroepen? Wat is de inhoud van het protocol en in welk opzicht verschilt deze van de vroegere werkwijze? Zal het protocol aan zijn doelstellingen kunnen beantwoorden? Ook wordt ingegaan op enkele ‘losse eindjes’ en wordt afgesloten met een blik op de toekomst van de schadeafwikkeling in Groningen.

Lees het hele artikel in Navigator.

Gas zal een belangrijke rol blijven spelen in de Nederlandse economie, ook met de plannen om het gasgebruik terug te dringen. Hoe meer wij veranderen van exporteur naar importeur en doorvoerland, hoe meer verschillende partijen zich mengen op de Nederlandse gasmarkt. De behoefte zal ontstaan zekerheidsrechten te vestigen, nu de solvabiliteit van (private) partijen niet altijd is te garanderen. De wetgeving omtrent eigendom bij gasopslag bevat echter hiaten, waardoor de rechtszekerheid in het geding komt. In dit artikel wordt nader gekeken naar die hiaten en de gevolgen hiervan voor de kwalificatie van aardgas als roerende zaak of onroerende zaak alsook de zekerheidsrechten die erop gevestigd moeten worden.

Lees het hele artikel in Navigator.

Onder de kop Einde aan de achterstanden bericht Advocatenblad (2018/1, p. 11) dat de vier hoven, teneinde de werkvoorraden tot een aanvaardbaar niveau terug te brengen, het initiatief hebben genomen voor een nieuwe, landelijke handelskamer. Niemand zal bezwaar kunnen maken tegen het streven die achterstanden terug te brengen. De manier waarop de hoven dat willen doen, roept echter wel fundamentele vragen op.

Lees het hele artikel in Navigator.

Was u van plan om een Grootoorspringmuis in huis te nemen? Of misschien een mooie Muntjak of Mazama in de achtertuin? Dat kan niet zomaar. En dat is maar goed ook. Uw geliefde Europese korthaar als huiskat kan natuurlijk wel, maar niet ieder dier is geschikt om als huisdier gehouden te worden. Daar is een zogenoemde Positieflijst zoogdieren voor ingevolge de Wet Dieren.

Lees het hele artikel in Navigator.

Vanuit de rechtspraak wordt veel aandacht besteed aan de met de inwerkingtreding van KEI versterkte regierol van de rechter. De advocatuur lijkt zich nog vooral te richten op de digitalisering van de rechtspraak en minder op hetgeen KEI overigens voor hun werkwijze betekent. Keurslijf of kans, is de vraag die kan worden gesteld. Het lijkt er op dat de greep van de rechter op de procedure weliswaar wordt versterkt, doordat meer dan nu reeds het geval is veel procesrechtelijke stappen afhankelijk zijn van diens instemming, en de advocaat in dat opzicht terrein verliest, maar dat KEI de advocaat ook kansen biedt. Het is zaak zich als advocaat grondig en tijdig op de inhoudelijke implicaties van KEI te beraden en de regie over de procedure niet geheel uit handen te geven c.q. te laten glippen.

Lees het hele artikel in Navigator.

De NOvA levert met zijn toetsing van verkiezingsprogramma’s een interessante bijdrage aan de rechtsstatelijkheid van ons politieke bestuur. Mocht deze traditie worden voortgezet, dan is het ongevraagde advies om de huidige quick scan te laten uitgroeien tot een gezaghebbende toetsing, die zich niet alleen op kiezers maar vooral ook op de politieke partijen zelf richt. De toetsingscommissie zou moeten kunnen beschikken over de concrete uitwerking van voorstellen, waardoor een veel groter aantal voorzien kan worden van een definitief oordeel. Kiezers hebben daar recht op en de politieke partijen kunnen er dan beter hun voordeel mee doen.

Lees het hele artikel in Navigator.

Het doel van het rapport ‘De rechtsstaat een quickscan’ is niet een eindoordeel te geven, maar tot een discussie aan te zetten over de vraag of en in hoeverre de voorgestelde plannen passen in een rechtsstaat. Het lijkt erop dat in ieder geval díe opzet geslaagd is, getuige ook het essay van Linthorst & Van Lochem. Wat rechtsstatelijk verantwoord is, is niet gelijk aan wat een politieke meerderheid zonder meer nodig acht, maar vereist permanente bewustwording, overdenking en veel discussie.

Lees het hele artikel in Navigator.

Dit jaar werd de Boswet vervangen door een apart hoofdstuk 4 in de nieuwe Wet natuurbescherming (Wnb). De Boswet was een simpele wet uit 1962 die met een eenvoudige meld- en herplantplicht het totale bosareaal in Nederland op peil wilde houden. Dat is zeer goed gelukt: het bosareaal steeg zelfs en de Boswet mag om die reden een groot legislatief succes genoemd worden. Dat kun je van niet veel wetten zeggen. De wet had maar dertien (jawel: niet meer dan dertien!) artikelen en maakte voor houtopstanden buiten de bebouwde kom de minister, en voor bomen binnen de bebouwde kom de gemeente bevoegd. Simpel en kennelijk zeer doeltreffend!

Lees het hele artikel in Navigator.