Artikelen van Just van den Brekel
Tijdschrift
NJB 33 (2024)
Tussen waarheidsvinding en voortvarende rechtspleging
Dat een verzoek om voorlopige bewijsverrichtingen na 1 januari 2025 niet meer tijdens een lopende procedure kan worden gedaan is een uitvloeisel van het eerste uitgangspunt van de Wet modernisering en vereenvoudiging bewijsrecht, namelijk dat partijen zoveel mogelijk relevante informatie over hun geschil verzamelen voordat zij een procedure bij de rechter aanspannen. Hierdoor wordt bevorderd dat rechterlijke beslissingen gebaseerd zijn op de juiste vaststelling van de feiten. Ook kan het ervoor zorgen dat partijen meer inzicht te krijgen in hun rechtspositie, en kan het helpen bij het bereiken van een minnelijke regeling. Het effect hiervan is dat er een preprocessuele fase wordt gecreëerd, waarin een vooronderzoek/verkennend onderzoek kan en, in bepaalde gevallen moet, plaatsvinden.
Kinderrechten en de toetsende taak van de Raad voor de Kinderbescherming
De Raad voor de Kinderbescherming toetst sinds 1995 de beslissingen over de beëindiging van een ondertoezichtstelling of de terugplaatsing van een uit huis geplaatst kind. Rechtsbescherming tegen het toetsingsbesluit van de Raad ontbreekt. In dit artikel wordt betoogd dat de toetsing door de Raad vanuit een verdragsrechtelijk perspectief gebrekkig is en dat deze beslissingen door de kinderrechter moeten worden getoetst.
Mauro & Mikael
Dat ouders civielrechtelijk verantwoordelijk zijn voor de gedragingen van hun jonge kinderen achten we vanzelfsprekend en logisch. Maar, hoe zit het in de omgekeerde situatie? Kunnen kinderen verantwoordelijk gehouden worden voor de keuzes van hun ouders? Op het eerste gezicht een belachelijke vraag. De zaak van de Armeense Mikael laat echter zien dat dit wel degelijk een serieuze kwestie is.
Het KNVB-dilemma
Het is de afgelopen jaren rumoerig geweest rondom het voetbal. Na de corona-periode was er een grote opleving van het aantal door de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond (KNVB) opgelegde stadionverboden. Ook in de rechtszaal heeft de KNVB zich de afgelopen paar jaar flink moeten inspannen. Er kwamen meerdere zaken voor de voorzieningenrechter, waarin de KNVB en haar Commissie Stadionverboden meermaals fors op de vingers zijn getikt. Nadere beschouwing van deze zaken leert dat er een patroon is ontstaan dat suggereert dat de KNVB mogelijk niet altijd de gewenste zorgvuldigheid betracht bij het opleggen van stadionverboden. Daarnaast rijst de vraag of de Commissie Stadionverboden in haar huidige vorm voldoende effectief is in het waarborgen van een adequate beroepsprocedure.
Tijdschrift
NJB 4 (2023)
Discriminerende risicoprofielen
Overheden en uitvoeringsorganisaties blijven ruimte zoeken – en krijgen– voor het gebruik van afkomst als selectiecriterium in risicoprofielen. Waar het aanvankelijk ging over de maatregelen die nodig zijn om zulk etnisch profileren tegen te gaan, loopt een effectieve aanpak daarvan nu vast op de vraag wanneer het gebruik van afkomst in risicoprofilering wél is toegestaan. Twee breed levende misvattingen over de rol van afkomst in risicoprofilering vertroebelen het debat.
Voltooid leven of recht op leven
Gedachten over voltooid leven kunnen raken aan buitengewoon persoonlijke, gevoelige worstelingen en schrijnende situaties. Maar ook vindt hierover een maatschappelijk debat plaats. Daaraan wil dit essay graag een bijdrage leveren. Allereerst met een juridische analyse van de positie van het EHRM met diens jurisprudentie over het recht op leven en het recht op privéleven. Daarnaast met overwegingen over de vraag naar de ethische juistheid of wenselijkheid van een recht op hulp bij zelfdoding.
Op zoek naar procedurele rechtvaardigheid in de stadionverbodenprocedure van de KNVB
In Nederland kennen we met het civielrechtelijk stadionverbod een uniek instrument om voetbalsupporters die zich misdragen aan te pakken. Supporters kunnen in beroep gaan bij de Commissie stadionverboden tegen de oplegging van het stadionverbod. Deze procedure blijkt door hen echter als niet-transparant te worden ervaren. Nu het resultaat haast zelden bevredigend is in beroepszaken én het aantal stadionverboden toeneemt, is het van belang te kijken naar de door voetbalsupporters ervaren procedurele rechtvaardigheid in deze beroepsprocedure.
Icke krijgt nul op rekest op uiterst bedenkelijke gronden
David Icke kreeg op 3 november 2022 te horen dat hij voor de duur van twee jaar staat gesignaleerd in het Schengen Informatie Systeem (SIS II) met als gevolg dat hij het Schengengebied niet meer kan inreizen. Volgens de voorzieningenrechter die over de signalering oordeelde, kon deze in stand blijven. Signalering in SIS II is mogelijk bij concrete aanwijzingen voor potentieel gevaar voor de openbare orde, volgens hem. Als reden voor dat gevaar noemde hij dat Icke zich bezondigt aan het verbreiden van complottheorieën. Echter, de implicatie hiervan is dat de signalering expliciet wordt gebruikt om Icke in het vrijelijk uiten van zijn politieke mening te belemmeren, alsof de menings- en betogingsvrijheid niet ook voor hem zouden gelden.
De Veiligheidsraad hervormen? Dat gaat zo maar niet
Ludo Grégoire betoogt in een recent nummer van dit tijdschrift dat hervorming van de VN-Veiligheidsraad wenselijk, noodzakelijk, en mogelijk is; iets soortgelijks schreef hij overigens eerder dit jaar reeds in dagblad Trouw. De wenselijkheid van hervorming zal door weinigen worden betwist. In hoeverre hervorming noodzakelijk is in het licht van de problemen die hij constateert, lijkt mij echter aanzienlijk twijfelachtiger, en de haalbaarheid van het plan overschat hij mijns inziens ernstig.