In het kader van de modernisering van het Wetboek van Strafvordering ligt er een wijziging voor van de procedure voor klachten tegen niet-vervolgen (artikel 12 Sv). De auteurs hebben in 2016 een onderzoek afgerond naar het functioneren van deze procedure. In dit artikel worden de belangrijkste bevindingen van het onderzoek naar de artikel 12 Sv-procedure besproken, om vervolgens te bespreken welke wijzigingen nu in het kader van de modernisering van het Wetboek van Strafvordering worden voorgesteld en te beoordelen of deze tegemoet komen aan de door het onderzoek gesignaleerde knelpunten. De conclusie is dat de voorstellen niet zullen leiden tot verbetering van de kwaliteit van de beklagprocedure en de knelpunten daarvan niet zullen wegnemen.

Lees het hele artikel in Navigator.

In Nederland vormen de loondoorbetaling bij ziekte en de WIA een kloppend en sluitend systeem. Bovendien ligt bij beide regelingen de focus sterk op privatisering en re-integratie. De Nederlandse wetgever heeft echter weinig tot geen oog gehad voor grensoverschrijdende ziektesituaties. En dus moet de zieke werknemer die in het buitenland woont zijn heil ook vinden in Europese regels. Maar dat wringt, want in tegenstelling tot de omvangrijke Nederlandse re-integratieregels bij arbeidsongeschiktheid zijn de Europese regels heel beperkt. Slechts twee korte artikelen uit de coördinatieverordeningen 883/2004/EG en 987/2009/EG bieden aanknopingspunten voor lidstaten, werkgevers en werknemers in grensoverschrijdende situaties waar re-integratie kan en soms moet. Om een metafoor te gebruiken: we hebben een kapstok met twee kleine haakjes waar een hele zware jas aan moet worden opgehangen. Werkt dit?

Lees het hele artikel in Navigator.

Uit een arrest van 8 januari 2018 van de Hoge Raad volgen twee vragen: (i) is artikel 268 Sv wel of niet van overeenkomstige toepassing in hoger beroep, en (ii) wat is materieel gezien de rol van de poortraadsheer en hoe verhoudt deze zich tot artikel 268 lid 2 Sv? Dit artikel beperkt zich tot de bespreking van de eerste vraag. Uit de wetsgeschiedenis van artikel 268 Sv en artikel 415 Sv alsmede uit de wetsvoorstellen in het kader van de Modernisering Strafvordering die betrekking hebben op deze beide artikelen, kan slechts één conclusie worden getrokken: artikel 268 Sv is van overeenkomstige toepassing in hoger beroep.

Lees het hele artikel in Navigator.

Bert Marseille en Marc Wever hebben in hun artikel ‘Winstkans, finaliteit en snelheid in het bestuursrechtelijke hoger beroep revisited’ (NJB 2018, afl. 24) verslag gedaan van hun onderzoek naar het functioneren van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State en de Centrale Raad van Beroep (CRvB). Als president van de CRvB ben ik blij met de constatering dat onze rechtspraak als het gaat om het zo veel mogelijk definitief beslechten van geschillen goed scoort op het onderdeel finaliteit.

Lees het hele artikel in Navigator.

In ons artikel waren wij kritisch over de Centrale Raad van Beroep, niet alleen vanwege de uiterst trage afhandeling van hogerberoepszaken, maar ook omdat geen verbetering ten opzichte van twee jaar geleden zichtbaar was en evenmin bleek van beleid om werk te maken van de doorlooptijden. Over de reactie van de president van de Centrale Raad van Beroep zijn wij enthousiast: het probleem wordt onderkend en er worden plannen gemaakt het aan te pakken. Maar gaan die ook voor de hoognodige verbetering zorgen?

Lees het hele artikel in Navigator.

Bekijk dit nummer in Navigator.

In dit artikel wordt gereflecteerd op de belangrijkste uitkomsten van evaluaties van de pilot Dreigingsmanagement. Deze pilot liep in de periode 2011-2013 en was opgezet om dreigingen door solistische dreigers in de richting van personen binnen het Rijksdomein, in het bijzonder de leden van het Koninklijk Huis en de minister-president, tijdig te detecteren, de risico’s daarvan in te schatten en voor de dreiger een persoonsgerichte op zorg toegesneden aanpak te ontwikkelen. Het doel van dit artikel is om meer licht te werpen op het onderliggende probleem van de solistische dreigers, als ook op de belangrijkste uitdagingen en dilemma’s waarmee ‘wit’ en ‘blauw’ bij de aanpak van dat probleem worden geconfronteerd.

Wat is de relatie van de openbare orde van de Europese Unie en die van de lidstaten in het internationaal privaatrecht? Daarover handelt deze bijdrage. Meer in het bijzonder gaat het over de rol van de beide openbare ordes in de sfeer van de erkenning en tenuitvoerlegging van vonnissen afkomstig uit andere lidstaten van de EU. En over wat te doen als er geen verplichting bestaat om het Europese Hof om een prejudiciële beslissing te vragen omdat er een acte clair of éclairé aanwezig is, maar een nationale rechter desalniettemin zijn eigen gang gaat. Een constitutionele kwestie.

Rechtsmiddelen bieden kansen op herstel van fouten in de rechtspraak. De verdachte kan in het geheel van een strafrechtelijke procedure zijn standpunten en verweren voorleggen aan de rechter-commissaris, raadkamers en zittingsrechters in rechtbank en gerechtshof en verder aan de Hoge Raad. Het stelsel van rechtsmiddelen in formele zin heeft een gesloten karakter. Maar in materiële zin vertoont het stelsel lekkages. De vraag dringt zich dan ook op of die kant van het stelsel wel gehandhaafd moet blijven.