Geschillen over de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen worden beslecht door de Tweede Kamer zelf. Rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) zet het Nederlandse stelsel echter onder druk. Uit recente rechtspraak van het EHRM blijkt dat de beslechting van verkiezingsgeschillen door de Tweede Kamer zich moeilijk verhoudt met artikel 3 Protocol 1 EVRM, waarin het recht op vrije en eerlijke verkiezingen is vastgelegd. Mede naar aanleiding van de rechtspraak van het EHRM is op nationaal niveau dan ook het besef gerezen dat het Nederlandse stelsel herziening behoeft. Een advies van de Kiesraad naar aanleiding van de jurisprudentie van het EHRM, een Kamerbrief die daarop volgde en een recent advies van de Raad van State wijzen in die richting. Uit die documenten blijken ook de aandachtspunten voor de (grond)wetgever bij het vormgeven van dit nieuwe stelsel. In deze bijdrage worden deze aandachtspunten belicht en becommentarieerd, opdat ze in de verdere discussie over deze materie een rol zullen spelen. De centrale vraag in deze bijdrage is dan ook: hoe moet het nieuwe stelsel voor de beslechting van verkiezingsgeschillen worden vormgegeven? Het artikel blijft beperkt tot de beslechting van geschillen die bij de Tweede Kamerverkiezingen optreden: verkiezingen voor andere vertegenwoordigende organen blijven buiten beschouwing.

[verder lezen in InView]

Voor strafbare feiten waarvoor de rechter in beginsel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden oplegt, zou serieus moeten worden nagegaan of er een gelijkwaardig alternatief mogelijk is in de vorm van een vrijheidsbeperkende taakstraf of elektronische detentie, omdat een korte gevangenisstraf meer kwaad dan goed doet. Dit artikel doet verslag van een week aan de enkelband op verzoek van Reclassering Nederland.

[verder lezen in InView]

Er is de nodige onrust ontstaan over het aangekondigde plan van het kabinet om een asielcrisis uit te roepen. Hoewel de plannen hevig onder vuur kwamen te liggen tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen, is inmiddels duidelijk dat het kabinet eraan wenst vast te houden. Het startschot voor alle onrust werd gegeven door het regeerprogramma van het kabinet, dat premier Schoof op 13 september presenteerde. Deze bijdrage voorziet enkele tijdens die persconferentie gedane uitspraken van duiding en juridisch commentaar. Wat zegt het kabinet nu eigenlijk? Snijdt dit juridisch hout? En wat zijn de consequenties?

[verder lezen in InView]

De traditionele regels in het BW over de totstandkoming van overeenkomsten gelden op eenzelfde wijze voor het sluiten van offline en online overeenkomsten. Hoewel die BW-regelgeving technologie-neutraal is geformuleerd is het toch de vraag in hoeverre deze regels voldoende toereikend en toepasbaar zijn bij het online contracteren met een consument en hoe zij zich verhouden tot geïmplementeerde regels met een Europese oorsprong. Het is geen gemakkelijke opgave alle regels van Europese oorsprong nu en in de toekomst zorgvuldig te implementeren in het BW en het steeds complexer wordende privaatrecht zo goed en zo gestructureerd mogelijk te codificeren.

[verder lezen in InView]

De gelijkebehandelingswetgeving biedt, naast de Arbo-wet en de verplichtingen voortvloeiend uit goed werkgeverschap, ook nuttige handvatten om grensoverschrijdend gedrag aan te pakken.

[verder lezen in InView]

De rechtsbescherming van consument-schuldenaren is kwetsbaar. Zowel in als buiten rechte kunnen consumenten geconfronteerd worden met onterechte, onredelijke of niet-onderbouwde claims. Op 11 mei 2022 is de Wet kwaliteit incassodienstverlening (Wki) aangenomen om misstanden in de incassopraktijk te bestrijden. In deze bijdrage worden de belangrijkste aspecten van de Wki besproken. De registratieplicht en minimale kwaliteitseisen zijn duidelijke verbeteringen. Tegelijkertijd geeft de Wki voor verschillende problemen geen stelselmatige oplossing, zoals hoge (incasso)kosten en een opstapeling van vorderingen. Grote aantallen claims waartegen in de regel geen verweer wordt gevoerd vormen ook een probleem voor de rechtspraak. Twee relevante ontwikkelingen worden in dit licht besproken. De eerste betreft een aanscherping van ambtshalve toetsing door de rechter: er worden strengere eisen gesteld aan de onderbouwing van de vordering. De tweede betreft de roep om incassoprocedures efficiënter te maken.

[verder lezen in NAVIGATOR]

In diverse landen worden procedures ontworpen waarbij een openbare strafzitting wordt vermeden. Dat dient de efficiëntie van het recht en zorgt ervoor dat zaken sneller kunnen worden afgedaan. Deze procedures hebben gevolgen voor de trias politica, de waarheidsvinding, de toetsing door een onafhankelijke rechter, de openbaarheid, en de rechten van de verdachte. In andere landen krijgt de onafhankelijke rechter meestal een rol als toetser van dit soort afdoeningen, maar in Nederland is dat niet of minder het geval. Dit artikel vergelijkt de Nederlandse met buitenlandse procedures en pleit voor het niet nog verder uitbreiden van procedures waarbij de rechter geen of een kleinere rol krijgt.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Met de Richtlijn Women on Company Boards (Richtlijn WOB) is de evenredige vertegenwoordiging van vrouwen in de top van het bedrijfsleven een stap verder. Implementatie van de richtlijn zal de Nederlandse wetgever verplichten tot het aanscherpen van de verplichtingen bij benoemingen in de top van beursgenoteerde ondernemingen zolang niet een getalsmatige vertegenwoordiging als voorgeschreven in de Richtlijn WOB is bereikt.

[verder lezen in NAVIGATOR]