Nu vaststaat dat de mens de bouwstenen van de Schepping kan bewerken en dat het ingrijpen in de natuur niet louter tot verslechtering behoeft te leiden, rijzen nieuwe vragen van religieuze, ethische en politieke aard. Nieuw denken over natuur en leven komt niet met een meteoorinslag, maar verloopt geleidelijk. En het recht is naar zijn aard volgend. Een eerste belangrijke vraag is dan ook of de wetgever wel de meest gerede instantie is om deze uiterst complexe vraagstukken op te lossen, in aanmerking genomen dat ze aan de orde zijn in een wereldwijd speelveld. Misschien moet het recht wel stapsgewijs aan de hand van concrete gevallen worden gevormd. Maar dan moet de juridische ruimte daarvoor wel bestaan. Het enkele bestaan van een mogelijkheid van onbekend risico is geen overtuigende reden om de wetenschappelijke ontwikkeling tot stilstand te brengen en ons daardoor de voordelen van het menselijk vernuft te ontzeggen.

Lees het hele artikel in Navigator.

De Haagse rechtbank heeft geweigerd om zich uit te spreken over de wijze waarop de regering gevolg heeft gegeven aan de uitslag van het op 6 april 2016 gehouden Oekraïne-referendum. Volgens de rechtbank is het oordeel daarover voorbehouden aan de wetgever. In deze bijdrage wordt deze benadering bezien in het licht van de actuele discussie over de rol van de rechter en de bekende Amerikaanse political question-doctrine.

Lees het hele artikel in Navigator.

Hoe wordt in het advocatentuchtrecht gekomen tot de vaststelling van feiten waarover discussie bestaat? Conform het bestuursrecht dat doorgaans gebruik maakt van de aannemelijkheid als maatstaf? Of conform het civiele recht, waarbij de stelplicht en bewijslast rusten op diegene die het rechtsgevolg inroept? Of wordt aangesloten bij het strafrecht, waarbij het feit ‘wettig en overtuigend bewezen’ moet worden? Of heeft het tuchtrecht een zodanig eigen aard dat het ook een eigen bewijsrechtelijke waarderingsmaatstaf meebrengt?

Lees het hele artikel in Navigator.

Ineke Boerefijn, coördinerend beleidsadviseur bij het College voor de Rechten van de Mens, komt tot het oordeel dat de door ons in NRC Handelsblad voorgestelde verplichte anticonceptieregeling ontoelaatbaar is, omdat deze ‘inbreuk maakt op mensenrechten van vrouwen’. Het grondrecht van vrije procreatie kan ons inziens echter worden beperkt indien voortplanting gepaard gaat met veroorzaking van gevaar.

Lees het hele artikel in Navigator.

Volgens De Groot c.s. staan mensenrechten een beperking op het recht op lichamelijke integriteit toe als er gevaar is. Dat is echter niet voldoende. Een inbreuk op een mensenrecht is pas gerechtvaardigd als aan vier eisen is voldaan.

Lees het hele artikel in Navigator.

Op 24 januari bepaalde het UK Supreme Court dat de Britse regering de wettelijke toestemming van het parlement nodig heeft om de procedure voor uittreding uit de EU te starten. Met dat arrest herijkt het Hof de verhouding tussen het Europese en het Britse recht; een verhouding waarmee de Britse wetgever en rechter al vier decennia worstelen. Deze bijdrage bespreekt het arrest in het licht van die worsteling.

Lees het hele artikel in Navigator.

Instrumenten om grondeigendom te beheren, te gebruiken en te ontwikkelen zijn noodzakelijk voor het adequaat kunnen inrichten van de fysieke leefomgeving. Het is daarom begrijpelijk dat de wetgever heeft gekozen voor een Aanvullingswet grondeigendom Omgevingswet. De wijze waarop het wetsvoorstel is vormgegeven staat er op sommige onderdelen echter aan in de weg de doelen van de Omgevingswet te bereiken. Bovendien schort het aan samenhang tussen de Aanvullingswet en het Burgerlijk Wetboek.

Lees het hele artikel in Navigator.

Schrijnende gevallen van kindermishandeling leiden met enige regelmaat tot een pleidooi voor verplichte anticonceptie. Een recente bijdrage aan de discussie is een door particulieren opgesteld wetsvoorstel. Hoewel gesproken wordt van onverantwoord ouderschap, ziet het pleidooi alleen op maatregelen die vrouwen raken.

Lees het hele artikel in Navigator.

In NJB 2016/310, afl. 6, p. 383 e.v. bespreken Van Tulder, Meijer & Kalidien statistische informatie over de toepassing van de strafbeschikking, mede in relatie tot de transactie. De in 2008 ingevoerde Wet OM-afdoening maakte de strafbeschikking mogelijk als vorm van buitengerechtelijke afdoening van strafzaken. Het artikel bevat veel belangwekkende bevindingen.

Lees het hele artikel in Navigator.

Wij constateerden in ons artikel ‘Van schikking naar strafbeschikking’ dat de rechter regelmatig tot een ander oordeel komt (een vrijspraak of een lagere straf), dan het OM in de eerdere strafbeschikking. Dat is een feitelijke constatering die doet twijfelen aan de doelmatigheid en effectiviteit van de strafbeschikking.

Lees het hele artikel in Navigator.