In deze bijdrage wordt ingegaan op 25 jaar inburgering in Nederland. Wat zijn de te verwachten effecten van de nieuwe Wet inburgering, op basis van de ervaringen met het inburgeringsbeleid tot nu toe? Zijn doelen die de wetgever zich had gesteld bereikt, welke neveneffecten zijn opgetreden en wat kunnen we op basis daarvan zeggen over de te verwachten effecten van de nieuwe wet? De conclusies zijn niet mals. De selectieve en uitsluitende werking van de Wet Inburgering zal blijven voortbestaan en worden versterkt. Een aanzienlijk deel van de inburgeringsplichtigen zal vanwege de inburgeringsplicht in hun eerste jaren in Nederland worden opgezadeld met een aanzienlijke schuld. De zwaarste lasten blijven op de zwakste schouders rusten. Nederland zal binnen de EU een uitzonderingspositie blijven innemen. Het inburgeringsbeleid geldt niet voor alle immigranten, waardoor een groot deel van de nieuwkomers niet wordt gestimuleerd de taal de leren.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Vorig jaar bracht de Nederlandse Juristenvereniging een bundel preadviezen uit over de toekomst van de jurist, de jurist van de toekomst. De bundel werd uitgebreid besproken in NJB 33 van 2020. Het gelijknamige congres kon echter geen doorgang vinden wegens de destijds geldende coronamaatregelen. Een jaar later viert de vereniging op 8 oktober alsnog het 150-jarige bestaan van de vereniging. Aan de vooravond daarvan voerde Miek Smilde een rondetafelgesprek met de scheidend voorzitter van de vereniging Rien den Boer, zijn opvolger Jaap Polak en twee juristen van de volgende generatie, Fatma Çapkurt en Niels Pannevis.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Onbekend, maar niet onbemind. Deze schijnbare tegenstelling bepaalde tot voor kort de houding van Nederlanders tegenover hun grondwet. Werd burgers gevraagd of ze die belangrijk vonden dan zei een overgrote meerderheid ‘ja’. De meesten konden ook toevoegen waarom: het is de grondslag van ons land. Democratie en recht. Maar kenden ze die dan? Nee, eigenlijk niet. Op 3 november 2023 bestaan vanaf de grondwet van 1848 de instituties en basisnormen die eendracht en een rechtvaardig bestuur kunnen dragen in ons land precies 175 jaar. Om dat in het hele land tot een volksfeest te maken wil de stichting Grondwetcampagne 2023 overal en op alle niveaus initiatieven stimuleren om van die 175 jaar Grondwet een daadwerkelijke nationale viering te maken. In de aanloop naar die dag zal de campagne zijn gericht op publieke zichtbaarheid van de Grondwet in toepasselijke situaties en verbeelding van aansprekende teksten en illustraties voor onderwijs en vorming.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Met zijn uitspraak in de zaak-Tjebbes heeft het Europees Hof opnieuw uitgemaakt dat het nationaliteitsrecht van de lidstaten onder controle staat van Unierechtelijke beginselen. Ditmaal moet de Nederlandse bepaling eraan geloven die Nederlanders hun nationaliteit automatisch doet verliezen na tien jaar stilzitten in een niet-Europees buitenland. De wetsbepaling kan nog wel de toets van de kritiek doorstaan, maar onder de essentiële voorwaarde dat achteraf getoetst wordt aan het Unierechtelijke evenredigheidsbeginsel. Tjebbes wordt doorgelicht en zijn implicaties voor andere bepalingen van Nederlands nationaliteitsrecht besproken, waaronder het initiatief-wetsvoorstel om Nederlanders met behoud van het Nederlanderschap toe te staan de Britse nationaliteit aan te nemen.

Lees het hele artikel in Navigator.

Even leek het erop dat alleenstaande en lesbische vrouwen de kosten van een vruchtbaarheidsbehandeling niet langer vergoed zouden krijgen. Daarmee zou een einde komen aan een jarenlang bestaande praktijk waarin de vergoeding vanzelfsprekend was. De regering heeft onlangs aangekondigd dat alleenstaande en lesbische vrouwen de kosten van een vruchtbaarheidsbehandeling dit kalenderjaar nog vergoed krijgen uit de Zorgverzekeringswet en, vanaf 2020, tijdelijk op grond van een subsidieregeling. Is dit een gepaste oplossing voor een principieel vraagstuk, waarbij vragen spelen over ‘(on)gelijke behandeling’ en ‘medische indicatie’? Nee, betogen Ashley Terlouw en Aart Hendriks. De minister benadrukt hiermee zijn opvatting dat bij alleenstaande en lesbische vrouwen, anders dan bij heteroseksuele vrouwen met partner, geen sprake is van een medische indicatie en dat zij daarom slechts tijdelijk aanspraak maken op vergoeding op grond van een subsidieregeling.

Lees het hele artikel in Navigator.

Terwijl het OM de door hem als dubbelzinnig geïnterpreteerde passages uit de wetsgeschiedenis gebruikt ten betoge dat een wilsonbekwame levenswens voorgaat op een wilsbekwame doodswens, valt ten aanzien van die beweerdelijk dubbelzinnige passages ook een andere redenering te volgen die meer recht doet aan vorm en inhoud van wat de uiteindelijke tekst in de wet met betrekking tot de schriftelijke wilsverklaring is geworden.

Lees het hele artikel in Navigator.

In deze bijdrage wordt het werk besproken van drie Nederlandse juristen die gerespecteerd werden en invloedrijke posities bekleedden. Zij steunden racistische ideologieën niet en verzetten zich er zelfs uitdrukkelijk tegen. Hun werk en hun terloopse opmerkingen over ras en gemengdheid tonen aan dat juridische professionals en rechtsgeleerden werkzaam waren in een juridisch systeem dat betekenissen van ras en gemengdheid bevatte en produceerde en waaraan zij actief bijdroegen. Zij introduceerden en aanvaardden bepaalde betekenissen van ras en verwierpen andere. Dat bleef niet zonder gevolgen en beïnvloedde de maatschappij en het juridische raamwerk waar wij vandaag mee werken. Het wordt tijd dat het juridische archief vanuit dit perspectief nauwkeurig onder de loep wordt genomen.

Lees het hele artikel in Navigator.