Het betalingsverkeer is sterk in beweging. Internet-bankieren en betalen met een mobiele telefoon zijn het afgelopen decennium de gewoonste zaak van de wereld geworden. Steeds meer supermarkten en tankstations accepteren uitsluitend nog pinbetalingen of creditcards. Portemonnees zijn ingericht op plastic bankpasjes en bankbiljetten, maar munten passen er vaak niet meer in. Hebben munten en bankbiljetten binnenkort alleen nog een museale waarde of lopen de pleitbezorgers van de cashless society voor de muziek uit? Deze bijdrage belicht het veranderend betaalgedrag vanuit een juridisch perspectief. Dat is meeromvattend dan alleen een verkenning van de publiek- en privaatrechtelijke kaders waarbinnen partijen het gebruik van contant geld mogen beperken. De wetgever hanteert het betalingsverkeer ook als een instrument om beleidsdoelstellingen te verwezenlijken, zoals het voorkomen van uitsluiting van zwakkeren in de samenleving, het opsporen en bestrijden van criminele activiteiten, het bevorderen van innovatie en de uitvoering van monetair beleid. Deze uiteenlopende en soms zelfs botsende doelstellingen worden met wetten nagestreefd. Ook deze wetten sturen, stimuleren en begrenzen de ontwikkeling naar een samenleving waarin het gebruik van contant geld verder zal afnemen en worden beperkt.

Lees het artikel in Navigator.

Regeldruk begint een probleem te worden voor de financiële sector. In reactie op de financiële crisis heeft de Europese Commissie in sneltreinvaart een ingewikkeld bouwwerk opgetrokken van maar liefst veertig nieuwe richtlijnen en verordeningen. Diverse lidstaten, waaronder Nederland, hebben bovendien ook op eigen houtje de regulatoire teugels aangetrokken. Het gevolg: een stortvloed aan nieuwe regelgeving voor de Europese en Nederlandse financiële sector. Is deze lawine van regelgeving nog wel redelijkerwijs kenbaar en te begrijpen voor degenen die ermee moeten werken? Denk daarbij niet alleen aan de financiële sector zelf, maar ook aan de financiële toezichthouders.

Lees het hele artikel in Navigator.

Bij gevangenisstraf ligt de nadruk op vrijheidsbeneming, bij de tbs-maatregel op behandeling, al gaat deze, indien sprake is van dwangverpleging, ook gepaard met vrijheidsbeneming. Auteurs menen dat er behoefte is aan een ‘tussenvorm’: een mogelijkheid voor de rechter om een gevangenisstraf met behandeling op te leggen. Nu zijn de mogelijkheden daartoe te beperkt, waardoor behandeling niet of te laat plaatsvindt. Denkt u mee?

Lees het hele artikel in Navigator.

Het bankrecht heeft de laatste decennia een snelle ontwikkeling doorgemaakt en is sinds de krediet- en eurocrisis in een ongekende stroomversnelling geraakt. Het rechtsgebied is samengesteld uit talloze onderwerpen die een labyrint vormen van moeilijk leesbare en doorlopend veranderende wet- en regelgeving. Voor studenten en andere nieuwkomers is het daarom niet eenvoudig om vertrouwd te raken met de ordeningsprincipes en de hoofdlijnen. Meer ervaren bankjuristen moeten voorschriften toepassen die door de wetgever nooit als een samenhangend geheel zijn voorzien. En met een blik op de toekomst: door de post-crisis reguleringsagenda en technologische ontwikkelingen is het voor de general counsel en andere leidinggevenden binnen een bank belangrijk om hun juridische afdeling tijdig voor te bereiden op de praktijk van morgen. Dit artikel beoogt structuur en duiding te bieden aan deze brede groep van (aspirant) bankjuristen, hun adviseurs en academici. Het bevat een routekaart langs de belangrijkste deelgebieden van het bankrecht en biedt en passant uitzicht op zowel de ontstaansgeschiedenis als ook de actuele stand van zaken van dit functionele rechtsgebied. Ook komen enkele ontwikkelingen aan de orde die naar verwachting de komende jaren de bijzondere aandacht zullen vragen.

Lees het hele artikel in Navigator.

De gesjeesde rechtenstudent is lang niet altijd dom of (wils)onbekwaam. Het falen op het ene terrein kan de weg openleggen voor een briljante sprong in een ander domein. Maar is er ook een patroon te ontdekken in dit mooie mislukken en valt er wellicht een boodschap uit te destilleren over de juridische opleiding?

Lees het hele artikel in Navigator.

Juridische wetenschappelijke opleidingen worden gewoonlijk afgesloten met een bachelor- of masterscriptie. Belangrijkste doel van de scriptie is het zelfstandig leren opzetten en uitvoeren van een academisch onderzoek en het schrijven van een onderzoeksverslag waarin het onderzoek wordt verantwoord en de resultaten overzichtelijk worden weergegeven. Naar de vraag wat er eigenlijk voor nodig is om dat doel te bereiken, is binnen de juridische discipline echter nauwelijks onderzoek gedaan. Faculteiten, vakgroepen en zelfs individuele scriptiebegeleiders hebben, veelal gebaseerd op eigen ervaringen en ideeën, visies en praktijken ontwikkeld op basis waarvan de door hen aangeboden scriptietrajecten zijn vormgegeven en ingekleurd.

Lees het hele artikel in Navigator.