Artikelen van Andrea Zwart-Hink

Tijdschrift NJB 4 (2023)
Discriminerende risicoprofielen
Auteurs, Tamilla Abdul-Aliyeva en Gwen van Eijk
Overheden en uitvoeringsorganisaties blijven ruimte zoeken – en krijgen– voor het gebruik van afkomst als selectiecriterium in risicoprofielen. Waar het aanvankelijk ging over de maatregelen die nodig zijn om zulk etnisch profileren tegen te gaan, loopt een effectieve aanpak daarvan nu vast op de vraag wanneer het gebruik van afkomst in risicoprofilering wél is toegestaan. Twee breed levende misvattingen over de rol van afkomst in risicoprofilering vertroebelen het debat.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Voltooid leven of recht op leven
Jaco van den Brink
Gedachten over voltooid leven kunnen raken aan buitengewoon persoonlijke, gevoelige worstelingen en schrijnende situaties. Maar ook vindt hierover een maatschappelijk debat plaats. Daaraan wil dit essay graag een bijdrage leveren. Allereerst met een juridische analyse van de positie van het EHRM met diens jurisprudentie over het recht op leven en het recht op privéleven. Daarnaast met overwegingen over de vraag naar de ethische juistheid of wenselijkheid van een recht op hulp bij zelfdoding.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Op zoek naar procedurele rechtvaardigheid in de stadionverbodenprocedure van de KNVB
Just van den Brekel, Andrea Zwart-Hink en Sven Zebel
In Nederland kennen we met het civielrechtelijk stadionverbod een uniek instrument om voetbalsupporters die zich misdragen aan te pakken. Supporters kunnen in beroep gaan bij de Commissie stadionverboden tegen de oplegging van het stadionverbod. Deze procedure blijkt door hen echter als niet-transparant te worden ervaren. Nu het resultaat haast zelden bevredigend is in beroepszaken én het aantal stadionverboden toeneemt, is het van belang te kijken naar de door voetbalsupporters ervaren procedurele rechtvaardigheid in deze beroepsprocedure.

[verder lezen in NAVIGATOR]

Icke krijgt nul op rekest op uiterst bedenkelijke gronden
Cornelis J. Wisse
David Icke kreeg op 3 november 2022 te horen dat hij voor de duur van twee jaar staat gesignaleerd in het Schengen Informatie Systeem (SIS II) met als gevolg dat hij het Schengengebied niet meer kan inreizen. Volgens de voorzieningenrechter die over de signalering oordeelde, kon deze in stand blijven. Signalering in SIS II is mogelijk bij concrete aanwijzingen voor potentieel gevaar voor de openbare orde, volgens hem. Als reden voor dat gevaar noemde hij dat Icke zich bezondigt aan het verbreiden van complottheorieën. Echter, de implicatie hiervan is dat de signalering expliciet wordt gebruikt om Icke in het vrijelijk uiten van zijn politieke mening te belemmeren, alsof de menings- en betogingsvrijheid niet ook voor hem zouden gelden.

[verder lezen in NAVIGATOR]

De Veiligheidsraad hervormen? Dat gaat zo maar niet
Joris van de Riet
Ludo Grégoire betoogt in een recent nummer van dit tijdschrift dat hervorming van de VN-Veiligheidsraad wenselijk, noodzakelijk, en mogelijk is; iets soortgelijks schreef hij overigens eerder dit jaar reeds in dagblad Trouw. De wenselijkheid van hervorming zal door weinigen worden betwist. In hoeverre hervorming noodzakelijk is in het licht van de problemen die hij constateert, lijkt mij echter aanzienlijk twijfelachtiger, en de haalbaarheid van het plan overschat hij mijns inziens ernstig.

[verder lezen in NAVIGATOR]

26 januari 2023
Tijdschrift NJB 38 (2017)
Moet wie excuses aanbiedt ook schade vergoeden?
Andrea Zwart-Hink
Van veel professionals wordt tegenwoordig verwacht dat zij tegenover hun cliënten open zijn over fouten die gemaakt worden in de uitoefening van hun werkzaamheden en dat zij daarvoor excuses aanbieden. Zo bestaat voor de arts inmiddels een wettelijke verplichting tot openheid over fouten. Toch zijn professionals in de praktijk dat niet altijd. Vaak wordt verondersteld dat van de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar geen excuses mogen worden aangeboden en dat het doen van bepaalde uitspraken, waaronder het aanbieden van excuses, een erkenning van aansprakelijkheid inhoudt. Mede vanwege deze veronderstelling is in de literatuur wel gesuggereerd dat vanuit juridisch oogpunt terughoudendheid bij het maken van excuses verstandig is. In dit artikel wordt betoogd dat dit advies maatschappelijk ongewenst is en dat deze veronderstelling bovendien slechts bij hoge uitzondering steun vindt in het recht. Het zijn ironisch genoeg enkel de juridische professionals zelf die onder omstandigheden goed over hun woordgebruik moeten nadenken.


Lees het hele artikel in Navigator.

Wie schrijft de wet (voor)?
Philip Eilander
Invloed van buiten op de ‘Haagse kaasstolp’ kan geen kwaad. Integendeel. Externe inbreng in het wetgevingsproces valt te waarderen en kan de kwaliteit van wetgeving ten goede komen. Dit vraagt wel om gelijke kansen op gehoor bij de belanghebbende partijen en een open en transparant wetgevingsproces. De inbreng van belanghebbenden moet niet heimelijk, maar openlijk gebeuren. En de wetgever moet zich in de toelichting bij wetsvoorstellen veratnwoorden over hoe met die inbreng is omgegaan.


Lees het hele artikel in Navigator.

Inreisverboden die (nog) geen rechtsgevolgen hebben
Galina Cornelisse
Ingevolge het Nederlandse strafrecht is ‘handelen in strijd met het Europees inreisverbod strafbaar gesteld’. Maar de strafrechtelijke vervolging van dit handelen stuit, in het licht van de recente uitleg die het Hof van Justitie EU heeft gegeven aan het inreisverbod in de zaak Ouhrami, op ernstige bezwaren in het geval dat de derdelander de Unie nog niet heeft verlaten na het uitvaardigen van het verbod. Pas als de derdelander tegen wie een inreisverbod is uitgevaardigt de Unie daadwerkelijk heeft verlaten en vervolgens weer terugkeert, is het inreisverbod overtreden en kunnen daar rechtsgevolgen aan worden verbonden.


Lees het hele artikel in Navigator.

Deur staat open voor euthanasietoerisme
Leo Enthoven
Uitzichtloos en ondraaglijk lijden is niet aan nationaliteit gebonden. De euthanasiewet staat artsen toe euthanasieverzoeken van buitenlanders te honoreren. Mededogen, dat niet ophoudt bij de landsgrenzen, is een kernwaarde van onze euthanasiewet en behoort dokters te bewegen ook stervenshulp aan doodzieke buitenlanders te verlenen.


Lees het hele artikel in Navigator.

1 november 2017